In sommige gevallen wilt u graag een telefoongesprek opnemen, bijvoorbeeld een gesprek met een werkgever, bedrijf of arts. Maar wanneer mag u een telefoongesprek opnemen? In deze blog bespreek ik de do’s and dont’s.

Het opnemen

Het opnemen van een telefoongesprek waar u zelf deelnemer van bent is toegestaan. U hoeft niet aan de wederpartij te melden dat u het gesprek opneemt. Het opnemen van telefoongesprekken waar u zelf géén deelnemer bij bent is wettelijk verboden. Dit wordt namelijk gezien als afluisteren. Hier staat een forse straf op van maximaal 6 maanden gevangenisstraf of een boete van maximaal €19.000,-.

Het openbaar maken

Het opnemen van het telefoongesprek waar u zelf deelnemer van bent is dus toegestaan. Het openbaar maken van het telefoongesprek, bijvoorbeeld
via Facebook, is echter niet toegestaan. Indien u zo’n gesprek openbaar maakt, schend u iemands privacy en dat is verboden. De wederpartij kan hiervoor een rechtszaak tegen u aanspannen.

Uit de jurisprudentie blijkt dat een afweging wordt gemaakt tussen de privacy van de opgenomen deelnemer en het belang van de deelnemer die het gesprek opneemt. Op voorhand is dus niet te zeggen of het openbaar maken wellicht alsnog had mogen gebeuren. Om er zeker van te zijn dat u niet strafbaar bent, is het aan te raden opgenomen gesprekken niet openbaar te maken.

Opname als bewijsstuk

De voornaamste reden waarom telefoongesprekken opgenomen worden, is om bewijsmateriaal te verzamelen. De vraag is, nu openbaarmaking verboden is, of deze opnames wel mogen worden gebruikt in een rechtszaak. Het antwoord is simpel; ja, in een civiele zaak mogen de opnames worden gebruikt als bewijsmateriaal. De civiele rechter mag namelijk zelf bepalen wat wordt gebruikt als bewijsmateriaal. Zelfs als het gesprek niet opgenomen had mogen worden kan het alsnog als bewijsmateriaal worden gebruikt in een civiele zaak. Het opnemen van een telefoongesprek kan daarmee erg nuttig zijn.